Alexandra Stréliski – Élégie

“Ο ήλιος έχει βγει λαμπερός, σύννεφα δεν υπάρχουν πουθενά. Τα βήματα μου βαριά περπατούν στο ήσυχο μονοπάτι ανάμεσα στο πράσινο λιβάδι. Η μελωδία υπέροχη και μοναδική με την νοσταλγική θλίψη της κάνει την δική μου θλίψη να φαίνεται μικρή. Σαν να με λυτρώνει και να παίρνει το βάρος πάνω της, το περπάτημα μου γίνεται πιο ανάλαφρο και πια μπορώ να στρέφω το βλέμμα μου προς τον ήλιο.”

“The sun is glowing, clouds are nowhere. My steps are heavy walking on the quiet path between the green meadow. The melody wonderful and unique with its nostalgic sadness makes my own sadness look small. As if it redeemed me and getting the weight on her, my walk is getting lighter and I can turn my eyes to the sun.” (Automatically Translated)

-Nagamag.com